صبوری می کنم تا ماندن

 

اوضاع فرق کرده.اوضاع من بر خلاف اوضاع این روزهای ایران بهتر شده.
یه جاهایی انقدر صبوری می  کنم که خودم هم باورم نمیشه اما یه وقتایی برعکس.
زمونه خیلی چیزا رو عوض می کنه.
وقتی تو شرایط قرار بگیری می بینی خیلی حس و حال هایی که دیگرون داشتن و بهت گفتن و تو دلت چقدر تجزیه تحلیل کردی تا بتونی درکشون کنی،خودت هم داری.
دارم فکر می کنم بعضی ها چقدر "انسان" هستن که می تونن تظاهر نکنن.می تونن حال و هواشون رو کتمان نکنند.